نورنیوز ـ گروه بین‌الملل: بحران انسانی با محوریت آوارگان و پناهجویان بار دیگر ابعاد جدیدی پیدا کرده و طی روزهای اخیر هزاران پناهجو در مرز بلاروس با لهستان مستقر شده و مقام‌های لهستانی با قرار دادن سیم خاردار و استقرار ارتش در مرز، مانع از ورود آنان به اتحادیه اروپا می‌شوند.
شرایط در مرز بلاروس با لهستان بسیار بغرنج بوده و پناهجویان در سرمای شدید با کمبود موادغذایی و آب مواجه هستند و هر روز گزارش‌های متعددی از فاجعه انسانی در این مراکز منتشر می‌شود.
نکته قابل توجه در قبال این فاجعه انسانی واکنش کشورهای غربی از لهستان گرفته تا اتحادیه اروپا و حتی آمریکاست چنانچه در حالی گزارش‌ها از سرکوب و عدم توجه لهستان به وضعیت پناهجویان حکایت دارد که در اقدامی تامل برانگیز مقامات لهستان خواستار دخالت ناتو برای مقابله و سرکوب پناهجویان شده است.
در همین حال بزرگان اروپا و آمریکا نیز به جای اختصاص بودجه و امکانات برای حل بحران پناهجویان مذکور، با صدور بیانیه‌های مشترک به موضع‌گیری علیه روسیه و بلاروس پرداخته‌اند.
بعد دیگر این وضعیت بحرانی را در آمریکا می‌توان مشاهده کرد چنانچه با گذشت نزدیک به 3 ماه از آغاز روند تخلیه شتابزده و پرهرج‌ومرج آمریکا و شماری از اتباع افغانستان از این کشور، هنوز حدود 50هزار پناهجوی افغان باوجود دریافت واکسن و سپری کردن زمان قرنطینه، در پایگاه‌های نظامی آمریکا محبوس هستند.
پناهجویان افغان که 44 درصد آن را کودکان تشکیل می‌دهند، وضعیت نامعلومی دارند و باوجود کاهش تدریجی دما منابع کافی برای گذراندن زمستان سرد را ندارند.
مجموع این رفتارها از سوی کشورهای غربی درباره پناهجویان حاوی چند نکته مهم است:
نخست؛ این رفتارها بعد جدید نسل‌کشی توسط غربی‌هایی است که کشتارهایی همچون روآندا، الجزایر، نامیبیا، افغانستان، عراق و لیبی را رقم زده و اکنون نیز جان انسان‌ها برای آنها هیچ ارزشی ندارد.
«جولیان اودل» از سیاستمداران فرانسوی گفته است که هرگز نباید اجازه ورود این مهاجران به اروپا داده شود و آنها از یخبندان بمیرند بهتر از آن است که به اروپا وارد شوند.
از سال 2011 که جنگ افروزی غرب در کشورهای غرب آسیا و آفریقا بر موج پناهجویان افزوده است، سیاست‌های مهاجرتی اروپا جان هزاران پناهجو را گرفته است که وضعیت بحرانی اردوگاه‌های پناهجویان در ترکیه، یونان و حتی در خاک فرانسه بخش کوچکی از این وضعیت است.
نکته قابل توجه جنایتی است که علیه کودکان پناهجو در بسیاری از کشورهای اروپایی صورت گرفته است. گزارش‌های رسمی از مفقود شدن هزاران کودک پناهجو در آلمان و نیز اجرای سیاست ورود کودکان پناهجو بدون والدینشان توسط انگلیس حکایت دارد که یادآور جنایاتی است که در مراکز به اصطلاح تربیتی شبانه‌روزی کانادا علیه کودکان بومی صورت گرفت و 150 هزار کودک بومی را از والدینشنان جدا و هزاران نفر از آنها به کام مرگ فرستاده شدند.
دوم؛ در حالی بر اساس کنوانسیون 1951 سازمان ملل درباره پناهجویان، کشورهای اروپایی بدون هیچ پیش شرطی مسئول پذیرش و دادن امکانات به پناهجویان هستند که در اقدامی تامل برانگیز اروپایی‌ها به دنبال تغییر صورت مسئله از بحران انسانی ناشی از سیاست‌های غرب به تقابل سیاسی روسیه و بلاروس با اروپا برای فرار از مسئولیت‌پذیری هستند و «جوزپ بورل» رئیس سیاست خارجی اتحادیه اروپا از نشست وزرای خارجه این اتحادیه برای اعمال تحریم‌ها علیه بلاروس خبر داده است.
سوم؛ فاجعه انسانی در مرزهای بلاروس و لهستان را می‌توان بعد جدید غیر قابل اعتماد بودن و ماهیت خیانت‌کارانه غرب دانست چنانچه در 20 سال اشغال افغانستان جز درد و رنج برای مردم مظلوم این کشور حاصلی نداشته‌اند و سازمان ملل از گرسنگی 18 میلیون افغانی از جمعیت 38 میلیونی این کشور خبر داده است.
جالب توجه آنکه کشورهای غربی از اجرای تعهدات مالی خود در قبال آوارگان افغان خودداری کرده و سازمان ملل رسما از عدم تامین بودجه برای امداد رسانی خبر داده است.
چهارم؛ آنچه امروز توسط غربی‌ها در مرزهای بلاروس و لهستان و یا در اردوگاه‌های پناهجویان در مرزهای آمریکا روی می‌دهد سندی آشکار بر تفاوت دیدگاه کشورهایی مانند جمهوری اسلامی ایران است که بیش از 4 دهه صبورانه و بردارانه میزبان میلیون‌ها آواره افغانستانی بوده و از هیچ خدمتی فروگذار نکرده است.
غرب که رسما مسئول بحران انسانی در افغانستان و بسیاری از کشورهاست اما؛ به جای کمک به حل بحران آوارگان رسما به نسل‌کشی آنها و قربانی کردن هزاران انسان بی‌گناه برای اهداف اقتصادی و سیاسی پرداخته و حتی به تحریم علیه کشورهایی مانند جمهوری اسلامی می‌پردازد.
نورنیوز