نورنیوز-گروه اجتماعی: امروزه شهرنشینی سبک غالب زندگی در بیشتر کشورهاست. اداره شهر با همه پیچیدگی هایش به اداره و سازمان هایی نیاز دارد که در نهادی به اسم شهرداری متمرکز شده است.
شهرها از گذشته تابع قوانین بوده ولی قانون مربوط به شهرداری ها در ایران درسال 1334 تصویب شده و البته اصلاحاتی نیز تا سال 1392 داشته و در نهایت قانون فعلی در 119 ماده در اختیار شهرداری است.
یکی از مهم ترین و کاربردی ترین مواد این قانون ماده 100 و یکی از پر رفت و آمد ترین کمیسیون های شهرداری کمیسیون مربوط به این ماده است که محدوده فعالیتش با هشت تبصره مفصل مشخص شده است.
مطابق ماده 100 قانون شهرداری، مالکین املاک و اراضی که قصد انجام عملیات ساختمانی یا هر اقدام عمرانی یا تفکیک اراضی در محدوده شهر یا حریم آن را دارند باید قبل از انجام هر عملیاتی از شهرداری پروانه اخذ کنند. در غیر این صورت شهرداری می‌تواند از ساخت و ساز ساختمان های بدون پروانه یا مخالف مفاد پروانه بوسیله مأمورین خود اعم از آنکه ساختمان در زمین محصور یا غیرمحصور واقع باشد جلوگیری نماید.
هدف اصلی کمیسیون ماده صد جلوگیری از ایجاد ساختمانهای بدون مجوز یا مشکل دار در محدوده شهری است.
تخلفات ساختمانی که در صلاحیت کمیسیون ماده 100 شهرداری وتبصره های آن هستند شامل:
بنای فاقد پروانه، تخلف اضافه بنا در منطقه مسکونی و تجاری، عدم احداث پارکینگ،
تجاوز به معابر و عدم رعایت اصول فنی، تخلف مهندس ناظر، احداث ساختمان مغایر با کاربری
،تخلف تراکم ساختمانی، عدم استحکام بنا و
احداث بنا خلاف ضابطه به صورت پیشروی طولی می باشد.
بر اساس تبصرۀ 10 ماده 100 در مورد آرای صادره از کمیسیون مادۀ 100 قانون شهرداری، هرگاه مالک یا قائم‌مقام او از تاریخ ابلاغ رأی ظرف مدت ده روز به آن رأی اعتراض کنند، مرجع رسیدگی به این اعتراض کمیسیون دیگر مادۀ 100 خواهد بود که اعضای آن غیر از افرادی هستند که در صدور رأی قبلی شرکت داشتند. رأی این کمیسیون قطعی است.
اعضای کمسیون ماده 100 را نمایندگان وزارت کشور، دادگستری، نماینده شورای اسلامی شهر و نماینده شهرداری تشکیل می دهند.
در بین این اعضا نماینده شهرداری حق رای ندارد و تنها برای ادای توضیحات در جلسات این کمیسیون حاضر می‌شود.