نورنیوز-گروه اجتماعی: درسالیان اخیر ۱۳ یوزپلنگ بر اثر تصادف در جاده میامی-عباس آباد کشته شدند.
در روز بازدید از پارک ملی توران سعید یوسف پور مدیرکل حفاظت از محیط زیست استان سمنان در نشست خبری گفت: در یک محدودهی ۵۰ کیلومتری درسالیان اخیر ۱۳ یوزپلنگ را به علت تصادف از دست دادهایمامسال شروع فنسکشی رو آغاز کردیم، اما اعتبارات زیاد نیست. تلاش ما این است که کریدور عبور یوز ایمن بشودنگرانی زیادی داریم به این خاطر که تولههایی که به سن استقلال رسیدند به دنبال قلمرو جدید توران رو ترک کنند و احتمال تصادف جادهای وجود دارد.
دربسیاری از تعطیلیها به کمک همیاران محیط زیست از سراسر کشور و همکاران خودمان تلاش شده از تصادف جلوگیری بشوددر این جاده محدودیت سرعت ۹۰ کیلومتری وجود دارد، اما نمیتوانیم تمام مردم را مجبور کنیم رعایت کنند.
کمبود نیروی انسانی یکی از مشکلات اصلی محیط زیست سمنان
یوسف پور در ادامه به شرایط نامناسب محیط بانان پارک ملی توران اشاره کرد و گفت: محیط زیست استان سمنان در بحث نیروی انسانی شرایط بحرانی دارد. با این شرایط قرار است از گونه یوز ایرانی که آخرین افرادش رو در جهان داریم حفاظت کنیم. شرایط فعلی جوابگوی حفاظت از یوز ایرانی نیست
یوسف پور ادامه داد: ۶ میلیون هکتار عرصه مناطق تاریخی و فعلی یوز ایرانی در کشور وجود دارد، که به لحاظ درصدی هم حساب کنیم کمترین نیروی محیط بان را دارد. بقای یوز آسیایی در گروی تامین مالی و تامین نیروی انسانی استاگر این اتفاق نیفتد در آیندهای نه چندان دور همانگونه که در یزد و زیستگاههای دیگر یوز را از دست دادیم، در استان سمنان هم این اتفاق میفتد.
کمبود نیروی محیط بانی چه چالشهایی را به وجود میآورد؟
کمبود نیروی انسانی محیطبانی در سمنان به خصوص پارک ملی توران یکی از مسائل جدی و تأثیرگذار بر حفظ و نگهداری این منطقهی ارزشمند طبیعی است. پارک ملی توران، که به دلیل تنوع زیستی بالا و گونههای نادر جانوری مثل یوزپلنگ آسیایی شناخته میشود، نیازمند نظارت و حفاظت مستمر است.
از این رو کمبود نیروی انسانی میتواند عواقبی را در پی داشته باشد:
۱. افزایش شکار غیرمجاز و تخریب زیستگاههابا کاهش تعداد محیطبانها، نظارت کافی بر منطقه کاهش پیدا میکند و شکارچیان غیرمجاز راحتتر میتوانند وارد منطقه شوند و به حیات وحش آسیب بزنند. همچنین تخریب زیستگاهها به دلیل فعالیتهای انسانی (مثل قطع درختان یا ساختوساز غیرقانونی) بیشتر میشود.
۲. کاهش حفاظت از گونههای نادرگونههای حساس و در معرض خطر مثل یوزپلنگ آسیایی نیازمند مراقبت ویژه و پیگیری مداوم هستند. نبود نیروهای کافی باعث میشود فعالیتهای حفاظتی، پایش جمعیت و ثبت دادههای حیاتی مختل شود.
۳. افزایش تعارضات انسانی-طبیعی محیطبانها نقش مهمی در مدیریت تعارضات بین مردم محلی و حیات وحش دارند. کمبود نیرو میتواند باعث شود این تعارضات بیشتر شده و امنیت مردم و جانوران به خطر بیفتد.
۴. کاهش آموزش و مشارکت جوامع محلی محیطبانها علاوه بر حفاظت، در آموزش مردم محلی و جلب مشارکت آنها برای حفاظت از پارک نقش دارند. کمبود نیرو باعث کاهش این ارتباطات و حمایت مردمی میشود.
۵. خستگی و فرسودگی محیط بانان فعلی وقتی تعداد محیطبانها کم باشد، افراد حاضر مجبورند بیش از حد کار کنند که باعث کاهش کیفیت عملکرد، خستگی و حتی ترک شغل میشود.در نهایت، کمبود نیروی انسانی محیطبانی تهدیدی جدی برای پایداری و حفاظت از پارک ملی توران است و نیازمند توجه ویژه مسئولان و تأمین منابع مالی و انسانی مناسب است.با پارک ملی توران بیشتر آشنا شویدپارک ملی توران به عنوان یکی از مناطق حفاظت شده و با اهمیت زیست محیطی در ایران شناخته میشود. این منطقه به خصوص به عنوان یکی از زیستگاههای اصلی یوزپلنگ آسیایی (یوزپلنگ ایرانی) اهمیت ویژهای دارد.
با پارک ملی توران بیشتر آشنا شوید
پارک ملی توران به عنوان یکی از مناطق حفاظت شده و با اهمیت زیست محیطی در ایران شناخته میشود. این منطقه به خصوص به عنوان یکی از زیستگاههای اصلی یوزپلنگ آسیایی (یوزپلنگ ایرانی) اهمیت ویژهای دارد. حفظ و حراست از این زیستگاه و گونههای نادر آن نیازمند حضور مستمر و موثر نیروی محیط بان است. متاسفانه درسالهای اخیر کمبود نیروی محیط بان، شرایط نامناسب حفاظتی و برخی چالشهای زیستی و انسانی، تهدیدات جدی برای بقای یوزپلنگها و سایر گونههای منطقه ایجاد کرده است. در حال حاضر 20 یوز شناسنامه دار در این منطقه حضور دارند و همچنین 6 یوز هم در سایت های تکثیر هستند.
اهمیت پارک ملی توران و یوزپلنگ آسیایی
پارک ملی توران در استان سمنان، یکی از زیستگاههای نادر و بسیار حساس یوزپلنگ آسیایی است. این منطقه علاوه بر یوزپلنگ، میزبان گونههای متعددی از جانوران و گیاهان بومی است که اکوسیستم منحصر به فردی را شکل دادهاند. حفاظت از این پارک، حفظ تنوع زیستی کشور و همچنین حفظ یکی از نادرترین گربهسانان جهان یعنی یوزپلنگ را به همراه دارد.
پارک ملی توران یکی از مهمترین زیستگاههای طبیعی ایران است که به دلیل تنوع بالای گونههای گیاهی و جانوری، به ویژه وجود گونههای نادر و در معرض انقراض مانند یوزپلنگ آسیایی، جایگاهی ویژه در حفظ تنوع زیستی کشور دارد. این پارک نهتنها محیطی حیاتی برای حفاظت از حیات وحش است، بلکه نقش مهمی در تعادل اکوسیستمهای منطقه ایفا میکند.
با این حال، کمبود نیروی محیطبانی و محدودیت منابع حفاظتی، این سرمایه طبیعی ارزشمند را در معرض تهدید قرار داده است. عدم رسیدگی کافی میتواند منجر به افزایش شکار غیرمجاز، تخریب زیستگاهها و کاهش جمعیت گونههای حساس شود که پیامدهای جبرانناپذیری برای اکوسیستم و جامعه محلی دارد.
بنابراین، توجه و سرمایهگذاری بیشتر در تامین نیروی انسانی محیطبانی، تجهیزات و آموزشهای مرتبط ضروری است تا بتوان از این میراث طبیعی بهخوبی حفاظت کرد و آیندهای پایدار برای پارک ملی توران و گونههای آن تضمین نمود. بدون حمایت قوی و مستمر، این ذخیرهگاه طبیعی ارزشمند ممکن است به سرعت آسیب ببیند و از بین بروند.
حفظ و حراست از این زیستگاه و گونههای نادر آن نیازمند حضور مستمر و موثر نیروی محیط بان است. متاسفانه درسالهای اخیر کمبود نیروی محیط بان، شرایط نامناسب حفاظتی و برخی چالشهای زیستی و انسانی، تهدیدات جدی برای بقای یوزپلنگها و سایر گونههای منطقه ایجاد کرده است. پلاتو خودماهمیت پارک ملی توران و یوزپلنگ آسیاییپارک ملی توران در استان سمنان، یکی از زیستگاههای نادر و بسیار حساس یوزپلنگ آسیایی است. این منطقه علاوه بر یوزپلنگ، میزبان گونههای متعددی از جانوران و گیاهان بومی است که اکوسیستم منحصر به فردی را شکل دادهاند.
حفاظت از این پارک، حفظ تنوع زیستی کشور و همچنین حفظ یکی از نادرترین گربهسانان جهان یعنی یوزپلنگ را به همراه دارد. پارک ملی توران یکی از مهمترین زیستگاههای طبیعی ایران است که به دلیل تنوع بالای گونههای گیاهی و جانوری، به ویژه وجود گونههای نادر و در معرض انقراض مانند یوزپلنگ آسیایی، جایگاهی ویژه در حفظ تنوع زیستی کشور دارد. این پارک نهتنها محیطی حیاتی برای حفاظت از حیات وحش است، بلکه نقش مهمی در تعادل اکوسیستمهای منطقه ایفا میکند. با این حال، کمبود نیروی محیطبانی و محدودیت منابع حفاظتی، این سرمایه طبیعی ارزشمند را در معرض تهدید قرار داده است.
عدم رسیدگی کافی میتواند منجر به افزایش شکار غیرمجاز، تخریب زیستگاهها و کاهش جمعیت گونههای حساس شود که پیامدهای جبرانناپذیری برای اکوسیستم و جامعه محلی دارد. بنابراین، توجه و سرمایهگذاری بیشتر در تامین نیروی انسانی محیطبانی، تجهیزات و آموزشهای مرتبط ضروری است تا بتوان از این میراث طبیعی بهخوبی حفاظت کرد و آیندهای پایدار برای پارک ملی توران و گونههای آن تضمین نمود. بدون حمایت قوی و مستمر، این ذخیرهگاه طبیعی ارزشمند ممکن است به سرعت آسیب ببیند و از بین برود.