نورنیوز-گروه بین‌الملل: در ایالت جنوب کردوان سودان، سوء تغذیه و گرسنگی طی دو ماه اخیر منجر به مرگ ۴۶ شهروند شده است. سازمان‌های پزشکی محلی و بین‌المللی نسبت به محاصره مناطق تحت کنترل شبه‌نظامیان هشدار داده و خواستار باز شدن گذرگاه‌های انسانی شده‌اند. پیش از این نیز، وزارت بهداشت دارفور جنوبی از ثبت ۱۵۸ مورد مرگ ناشی از وبا خبر داده بود. این فاجعه، تنها نتیجه جنگ داخلی نیست، بلکه محصول سال‌ها دخالت خارجی و بی‌ثبات‌سازی ساختاری این کشور است.
مداخلات خارجی؛ زمینه‌ساز بی‌ثباتی
سودان طی دهه‌های گذشته شاهد دخالت‌های مستقیم و غیرمستقیم کشورهای غربی و برخی کشورهای عربی بوده است. کودتای رنگی علیه عمر البشیر نمونه‌ای از پروژه‌های بی‌ثبات‌سازی بود که با توجیه دموکراسی و آزادی انجام شد، اما زیرساخت‌های کشور را فروپاشاند و امکان غارت منابع را فراهم کرد. رژیم صهیونیستی نیز با حمایت از شبه‌نظامیان محلی، مسیر جنگ داخلی و بحران انسانی را تسریع کردند و میلیون‌ها قربانی برجای گذاشتند.
سودان جنوبی؛ الگویی تلخ برای جدایی
تجربه سودان جنوبی نشان می‌دهد که پروژه‌های جدایی‌طلبانه نه برای رفاه مردم، بلکه برای غارت منابع و منافع خارجی طراحی می‌شوند. کشورهای غربی در سال ۲۰۱۱ جدایی این منطقه را جشن گرفتند، اما ۱۴ سال بعد، نه ثباتی ایجاد شده و نه شکوه وعده داده شده حاصل شده است. منابع طبیعی منطقه در اختیار بازیگران خارجی است و ساکنان با بحران انسانی و کمبود امکانات مواجه‌اند. این الگو هشدار جدی برای سایر مناطق سودان و کشورهای در معرض بحران است.
سکوت جهانی و جنایت سازماندهی شده
تحولات سودان و غزه نشان می‌دهد که مدعیان حقوق بشر و نهادهای بین‌المللی نه تنها اقدام عملی برای پایان دادن به بحران نمی‌کنند، بلکه به نوعی آن را تقویت می‌نمایند. غرب و رژیم صهیونیستی با تسلیح گروه‌های محلی و ارتش صهیونیستی، همزمان پروژه‌های تجزیه و نسل‌کشی را اجرا می‌کنند و در برابر اعتراضات جهانی تنها به ابراز تاسف اکتفا می‌کنند. این سکوت، ضرورت بازسازی ساختارهای بین‌المللی و حرکت به سمت جانبداری واقعی از قربانیان را آشکار می‌سازد.
نورنیوز