نورنیوز - گروه اجتماعی: اخیراً گروهی از اخترشناسان با بهرهگیری از تلسکوپ فضایی جیمز وب (JWST) موفق به کشف یک قمر جدید در مدار سیاره اورانوس، هفتمین سیاره منظومه شمسی، شدهاند. این قمر کوچک که فعلاً با نام موقت S/2025 U1 شناخته میشود، تنها حدود ۱۰ کیلومتر قطر دارد و به همین دلیل در مشاهدات گذشته—including عبور فضاپیمای Voyager 2 در سال ۱۹۸۶—قابل شناسایی نبوده است.
براساس اعلام رسمی، این کشف توسط تیم تحقیقاتی مؤسسه تحقیقاتی جنوب غربی (SwRI) در کلرادو انجام شده است. آنها با استفاده از دوربین نزدیک به مادون قرمز (NIRCam) و ثبت ۱۰ تصویر ۴۰ دقیقهای موفق به مشاهده این جرم آسمانی کوچک شدند.
فاصله و موقعیت مداری قمر S/2025 U1
قمر S/2025 U1 در فاصلهای حدود ۵۶ هزار کیلومتری از اورانوس قرار دارد؛ برای مقایسه، فاصله میانگین ماه از زمین ۳۸۴٬۴۰۰ کیلومتر است. مسیر حرکت این قمر تقریباً دایرهای بوده که نشان میدهد ممکن است در همان مدار فعلی خود شکل گرفته باشد. این قمر در نزدیکی چند قمر داخلی دیگر اورانوس گردش میکند که درون مدار قمرهای بزرگتر این سیاره همچون Miranda، Ariel، Umbriel، Oberon و Titania قرار دارند.
افزایش شمار قمرهای شناختهشده اورانوس
با این کشف جدید، تعداد کل قمرهای شناساییشده اورانوس به ۲۹ عدد رسید. گفتنی است بیشتر قمرهای این سیاره به نام شخصیتهای آثار ویلیام شکسپیر نامگذاری شدهاند. قمر جدید نیز در آینده توسط اتحادیه بینالمللی اخترشناسی (IAU) نام رسمی دریافت خواهد کرد.
«این کشف نهتنها نشاندهنده تواناییهای تلسکوپ فضایی جیمز وب است، بلکه تأکید میکند که هنوز اطلاعات زیادی درباره سیستم پیچیده قمرها و حلقههای اورانوس در دسترس نیست.»
اورانوس دارای ۱۳ حلقه است که به دو بخش سیستم داخلی و حلقههای بیرونی تقسیم میشوند. برخلاف حلقههای سیاراتی مانند زحل یا مشتری، حلقههای اورانوس از مواد تاریک تشکیل شدهاند و مشاهده آنها بسیار دشوار است. ۱۴ قمر داخلی این سیاره در میان این حلقههای کمنور حرکت میکنند و برخی از آنها احتمالاً نقش کلیدی در شکلدهی به این ساختارها دارند.
Voyager 2 همچنان تنها فضاپیمایی است که از کنار اورانوس عبور کرده است، اما حالا با پیشرفتهای مدرن در علم نجوم و ابزارهای پیشرفتهای چون جیمز وب، امکان کشف جزئیاتی بسیار دقیقتر درباره این سیاره غولپیکر فراهم شده است.
کوچکترین قمر داخلی شناختهشده اورانوس
S/2025 U1 اکنون کوچکترین و کمنورترین قمر داخلی شناختهشده اورانوس به شمار میرود.
«این قمر جدید در یک مدار دایرهای به دور اورانوس میچرخد و این مسئله احتمالاً نشان میدهد که این قمر در همان موقعیت شکل گرفته است.»
این کشف جدید نشانهای از پیشرفتهای چشمگیر نجوم مدرن است که نهتنها میراث مأموریتهایی مانند Voyager 2 را ادامه میدهد، بلکه افقهای جدیدی را در شناخت منظومه شمسی و اقمار دورافتاده آن میگشاید.