نورنیوز-گروه بین‌الملل: سفر سه‌روزه امانوئل مکرون به بریتانیا، آن‌هم در چارچوبی تشریفاتی و با حضور چهره‌های شاخص سلطنتی، نه صرفاً یک بازدید دیپلماتیک، بلکه تجلی بازگشت تدریجی به الگوهای ائتلافی قدیمی پاریس-لندن است. دیدار با چارلز سوم، ضیافت در قصر وینزور و سخنرانی مکرون در پارلمان بریتانیا، حاکی از اراده‌ای دوگانه برای تقویت همکاری‌های راهبردی در حوزه‌های مهاجرت، دفاعی، تجاری و حتی سیاسی است. همزمانی این تحولات با تغییر رویکرد بریتانیا نسبت به اتحادیه اروپا نیز حاکی از آن است که «شکست نرم برگزیت» و بازگشت تدریجی لندن به مسیر همگرایی اروپایی آغاز شده است.
شکست برگزیت و تقویت وابستگی اروپا
مکرون در پارلمان بریتانیا هشدار داد که وابستگی فناوری و اقتصادی اروپا به آمریکا و چین، تهدیدی بلندمدت برای استقلال استراتژیک قاره سبز است. این سخنان، پیام واضحی به نخبگان اروپا دارد: راه خروج از بحران اقتصادی، انسجام درون‌قاره‌ای و بازگشت به سیاست‌های واحد است. برگزیت نه‌تنها استقلال برای لندن نیاورد، بلکه با سقوط پیاپی دولت‌ها و ناکارآمدی سیاست‌های اقتصادی، بریتانیا را به سمت بازتعامل با اروپا سوق داده است. همزمان، قدرت‌های اروپایی درگیر جنگ‌های نیابتی، وابستگی‌های جدید و تهدیدات بیرونی شده‌اند که نیاز به اتحاد درون‌قاره‌ای را دوچندان می‌کند.
جنگ‌طلبی پنهان در پوشش همکاری استراتژیک
هرچند دیدار مکرون با هدف «تقویت همکاری دفاعی» عنوان شد، اما سوابق سه‌ساله پاریس و لندن در قبال جنگ اوکراین، واقعیت دیگری را آشکار می‌کند. دو کشور با صرف صدها میلیارد یورو برای توسعه تسلیحات، نه‌تنها در آتش جنگ اوکراین دمیده‌اند، بلکه از این بحران به‌عنوان فرصتی برای پیشبرد جاه‌طلبی‌های نظامی علیه روسیه و تقویت جایگاه خود در معادلات اروپایی بهره می‌برند. اکنون که روسیه در حال تثبیت موقعیت در میدان نبرد است، نزدیکی مجدد مکرون و بریتانیا را باید تلاشی برای حفظ شعله‌های این بحران دانست، نه نشانه‌ای از صلح‌طلبی.
موج جدید سرکوب مهاجران و بازتولید فتنه‌ها
یکی از محورهای کلیدی سفر مکرون، تقویت همکاری لندن و پاریس در مقابله با مهاجرین و پناه‌جویان بود؛ سیاستی که در تناقض کامل با شعارهای حقوق بشری غربی قرار دارد. اردوگاه‌های غیراستاندارد در فرانسه، مرگ مهاجران در کانال مانش و سرکوب سیستماتیک پناه‌جویان در انگلیس، همگی نشان از یک بحران انسانی عمدی دارد. این رویکرد در کنار تحرکات استعماری پنهان دو کشور در غرب آسیا، از جمله حمایت از رژیم صهیونیستی و حضور امنیتی در لبنان و سوریه، نشانگر موج جدیدی از فتنه‌انگیزی‌های ساختاری علیه ملت‌های منطقه است. رسانه‌هایی چون BBC نیز با ترویج یادمان سایکس-پیکو و تریبون‌سازی برای گروه‌های تروریستی، این سناریو را تکمیل می‌کنند.