نورنیوز-گروه اجتماعی: . در این مطالعه، داده‌های ۵.۴ میلیون کودک و نوجوان در کنار ۲ میلیون مبتلا به نزدیکبینی از ۵۰ کشور دنیا مورد بررسی قرار گرفت. نتیجه نشان می‌دهد که تا سال ۲۰۵۰ باید انتظار شیوع ۴۰ درصدی این بیماری بین جوانان را داشته باشیم. همچنین نشان داده شده است که میزان شیوع بیماری مذکور از سال ۱۹۹۰ تا ۲۰۲۳، شاهد جهش چشمگیری در رده ۵ الی ۱۹ سال بوده است؛ به‌طوری که از ۲۴ درصد در دهه ۹۰ میلادی به ۳۶ درصد در سال گذشته رسیده است.
در میان کشورهای مورد بررسی قرار گرفته، ژاپن بیشترین میزان کودکان و نوجوانان نزدیک‌بین را به‌ثبت رسانده است؛ به‌طوری که ۸۶ درصد از آنها از بیماری مذکور رنج می‌برند. در سوی دیگر طیف، کشور پاراگوئه قرار دارد که تنها ۰.۸۴ درصد میزان شیوع را به‌ثبت رسانده است. در صورتی که روند فعلی ادامه پیدا کند، تعداد افراد مبتلا به نزدیکبینی تا سال ۲۰۵۰ به حدود ۷۴۰ میلیون نفر خواهد رسید. البته میزان شیوع در همه مناطق دنیا برابر نخواهد بود و احتمالاً کشورهای آسیایی با نرخ ابتلای ۷۰ درصد، بدترین وضعیت را تجربه خواهند کرد. وضعیت وقتی بدتر می‌شود که به افزایش نرخ ابتلا در سال‌های اخیر و پس از ۲۰۲۰ توجه کنیم. مطالعات نشان می‌دهند که پدیده‌هایی مثل همه‌گیری کووید-۱۹ روی بیماری‌های چشمی کودکان و نوجوانان تاثیرگذار بوده‌اند و آنها را به‌شدت تسریع بخشیده‌اند.
پژوهشگران باور دارند که با وجود تاثیر قطعی عوامل ژنتیکی روی شانس ابتلا به نزدیکبینی، نمی‌توان جهش رخ داده در سال‌های اخیر را با وراثت توجیه کرد و عوامل محیطی نقش مهم‌تری داشته‌اند. مطالعات دیگر، نشان داده‌اند که اگر کودکان زمان کافی در خارج از خانه سپری نکنند، شانس ابتلای آنها به نزدیکبینی تا ۶۰ درصد افزایش پیدا می‌کند. میزان فعالیت‌های خارج از خانه کودکان پس از کووید-۱۹ به میزان زیادی کاهش پیدا کرده است و مجازی شدن کلاس‌های درس هم بر شدت مشکل، افزوده است. شاید به‌همین دلیل است که تعداد افراد نزدیک‌بین در برخی قاره‌ها مثل آفریقا، هفت برابر کمتر از آسیا است.
گفته می‌شود تحصیلات آکادمیک، یکی دیگر از عوامل تاثیرگذار روی نزدیکبینی است. برای مثال در برخی از کشورهای آسیایی مثل هنگ‌کنگ و سنگاپور، کودکان دو الی سه ساله، در برنامه‌های پیش از مدرسه شرکت می‌کنند که می‌تواند ریسک ابتلا به بیماری‌های چشمی در آنها را افزایش دهد.
دیجیاتو