نورنیوز ـ گروه بین‌الملل: چند روز پیش جو بایدن در تازه‌ترین اظهارنظر خود بار دیگر آب پاکی را روی دستان زلنسکی ریخت و تاکید کرد: «اوکراین هنوز برای عضویت در ناتو آماده نیست. قبل از هرگونه آغاز روند پیوستن اوکراین به ناتو نیاز است که جنگ روسیه در اوکراین پایان یابد. فکر نمی‌کنم در چنین شرایطی در میانه جنگ درباره اینکه اوکراین به خانواده ناتو بپیوندد بین اعضا اتفاق نظر وجود داشته باشد.»
این ادعا، قبلا از سوی «اولاف شولتز» صدراعظم آلمان نیز طرح شده بود. مقامات آمریکایی و اروپایی چنین اظهاراتی را در واکنش به اصرار زلنسکی مبنی بر لزوم مشخص شدن تکلیف عضویت اوکراین در پیمان آتلانتیک شمالی طرح کرده‌اند.
قرینه‌یابی و رمزگشایی از جملات اخیر توسط بایدن چندان دشوار به نظر نمی‌رسد، چه، عضویت اوکراین در ناتو، چه قبل و چه پس از جنگ اساسا محتمل نیست!
واقعیت امر این است که اگر جنگ اوکراین همین لحظه نیز پایان پیدا کند و پیمان صلحی (از نوع موقت یا دائم) میان مسکو و کی‌یف منعقد شود، عدم عضویت اوکراین در ناتو یکی از اصلی‌ترین و حداقلی‌ترین پیش شرط‌های آن خواهد بود.
به عبارت بهتر؛ اساسا امکان ندارد پایان جنگ اوکراین در بستری غیر از تعهدپذیری اوکراین نسبت به عدم عضویت در ناتو شکل گیرد. این موضوعی است که در محافل غربی نیز نسبت به آن اتفاق نظر وجود دارد.
هنری کیسینجر راهبردنویس مشهور آمریکایی عدم پیوستن اوکراین به ناتو را یکی از اجتناب‌ناپذیرترین پیش شرط‌های انعقاد صلح دانسته است.
حتی مقامات روسی به این میزان نیز اکتفا نکرده و خواستار اعلام بی‌طرفی نظامی اوکراین در دوران پساجنگ هستند. به این معنا که حتی اوکراین به عنوان «شریک» و نه عضو ناتو نیز حق مشارکت با آتلانتیکی‌ها در عملیات‌های بین‌المللی را ندارد.
وزرای دفاع و امور خارجه عضو ناتو طی ماه‌های اخیر بارها در نشست‌های مشترک خود تقاضای زلنسکی مبنی بر عضویت در ناتو را رد کرده و بررسی آن را موکول به آینده کرده‌اند.
در چنین شرایطی حمایت افرادی مانند «اردوغان» رئیس جمهور ترکیه یا «ینس استولتنبرگ» دبیرکل ناتو از عضویت اوکراین در پیمان آتلانتیک شمالی مصداق نوعی شوخی آزاردهنده برای اوکراینی‌ها است و به نظر نمی‌رسد در این سیاست کلان تجدیدنظری از سوی ناتو صورت گیرد.
اکنون رئیس جمهور اوکراین از یک سو به بازی خود در زمین غرب و در میدان جنگ اوکراین ادامه می‌دهد و از سوی دیگر، به وضوح می‌داند که این بازی مابه‌ازاء و ثمره‌ای برای او و همراهانش ندارد. او در نهایت با یک زمین سوخته مواجه خواهد شد که جایی نیز در معادلات ناتو ندارد.
به نظر می‌رسد زلنسکی این روزها بیش از پیش نسبت به تبعات سخت هم‌پیمانی با آمریکا و اروپا و بازی کورکورانه در زمین ناتو آگاه شده است.
این نخستین بار نیست که آتلانتیکی‌ها در معامله با مهره‌ها و شرکای خود دست به چنین بازی دوگانه و هدف‌مندی می‌زنند و البته آخرین بار نیز نخواهد بود.
نورنیوز