نورنیوز ـ گروه بین‌الملل: رویکرد متناقض آمریکایی‌ها در جنگ اوکراین، حتی برخی راهبردنویسان و تحلیل‌گران حوزه امنیتی و سیاست خارجی این کشور را نیز سر در گم کرده است!
شاید در ابتدا تصور شود این دوگانگی ناشی از قدرت پیش‌بُرد یک بازی پیچیده است، اما واقعیت ماجرا چیز دیگری است و به نظر می‌رسد مقامات آمریکایی قدرت تحلیل و ترسیم مختصات دقیق میدان نبرد در اوکراین را از دست داده‌اند.
دو مقام ارشد دولت آمریکا که متن سخنرانی «جیک سالیوان» مشاور امنیت ملی کاخ سفید را دیده‌اند، به شرط افشا نشدن هویت‌شان تائید کرده‌اند که سالیوان در نشست انجمن کنترل تسلیحات، تمایل «جو بایدن» برای گفتگو با روسیه درباره چارچوب کنترل تسلیحات هسته‌ای را طرح خواهد کرد.
کاخ سفید در حالی به گفتگو با کرملین تمایل پیدا کرده که «ولادیمیر پوتین» به دلیل افزایش تنش‌ها میان مسکو و واشینگتن، اخیرا از واپسین معاهده کنترل تسلیحات اتمی (معاهده استارت) با آمریکا موقتا خارج شد.
هر چند روسیه گفته که با وجود خارج شدن از این معاهده، همچنان سقف سلاح‌های تولید شده هسته‌ای را رعایت خواهد کرد، اما سالیوان و دیگر مقامات کاخ سفید و وزارت خارجه آمریکا معتقدند که واشینگتن برای مدیریت خطرات هسته‌ای ناشی از خروج روس‌ها از پیمان استارت، ناچار است میز مذاکره با مسکو را با هدف ایجاد یک سلسله ملزومات امنیتی و حقوقیِ طرفینی بچیند.
این یک گزینه و انتخاب اجتناب‌ناپذیر برای آمریکایی‌ها محسوب می‌شود و مقامات آمریکایی که خود ناقض اصلی معاهدات تسلیحاتی و هسته‌ای در جهان هستند، مدعی‌اند درصورت پای‌بندی روسیه به معاهده کنترل تسلیحات هسته‌ای که تا فوریه ٢٠٢٦ اعتبار دارد، آمریکا نیز به این معاهده متعهد خواهد ماند.
آنها اما کماکان تاکید دارند که برای «مدیریت خطرات هسته‌ای»، آمریکا برای گفتگو در مورد چارچوبی جدید و پس از ٢٠٢٦ نیز آماده خواهد بود.
نکته اما اینجاست که؛ تقابل مستقیم و غیر مستقیم آمریکا و روسیه در جنگ اوکراین، فرامتن مناسبی برای ورود به این گفت‌وگوها نیست!
به عبارت بهتر؛ یکی از اصلی‌ترین پیش‌شرط‌های مذاکره میان آمریکا و روسیه بر سر التزام به پیمان استارت و ترمیم آن، توقف مداخله‌گرایی و کارشکنی‌های محرز آمریکا در میدان نبرد اوکراین است.
طی روزهای اخیر گزارش‌هایی مبنی بر انتقال سلاح‌های پیشرفته آمریکایی به ارتش اوکراین از طریق ژاپن و رژیم اشغال‌گر قدس منتشر شده که حتی در صورت صحت بخشی از آنها، باید در انتظار واکنش خاص روس‌ها بود.
در چنین شرایطی سخن گفتن از احیاء معاهده استارت، خیال‌پردازی دیگری از سوی اعضاء تیم امنیتی و سیاست خارجی بایدن است، چه، بایدن و همراهانش نشان داده‌اند که بر خلاف ادعاهای همیشگی خود، برآورد دقیقی از واکنش و رفتار رقبای خود در نظام بین‌الملل ندارند، قاعده‌ای که به صورت خاص در مورد روس‌ها نیز صادق است.
معاهده استارت که در سال ٢٠١٠ میان «باراک اوباما» و «دیمیتری مدودف» روسای جمهور وقت آمریکا و روسیه امضاء شد، طرفین را به داشتن ١٥٥٠ کلاهک هسته‌ای و مستقر کردن ٧٠٠ موشک و بمب‌افکن محدود و تاکید کرده که شرایط نظارت از مکان استقرار این تسلیحات باید برای یکدیگر فراهم شود.
نورنیوز